Digitale Fotografie Vakantie

Deze uitleg gaat over wat ik zelf mijn sterkste foto vind uit de gehele serie die ik voor de winkeliers in Argentat heb gemaakt. Ik ben er blij mee omdat het de eenvoud is die het moet doen. Ik blijf altijd zeggen een er zelf naar streven om een foto zo eenvoudig mogelijk te houden. Soms ging dat niet in de serie omdat de hele bakkerij en al het personeel erop moest.

Sommige cursisten wisten dat ik dit al heel lang ede wens had om deze foto te maken. Maar ja, hoe krijg je de dame in kwestie zo gek? Dat is het voordeel als je regionaal bekender wordt en ze je foto's waarderen. Dan bieden mensen zichzelf aan. Nou kom maar op Morgane (zo heet ze). Ik heb wel een idee. En zo liep ik met Morgane op mijn rug door het water. Te koddig al zeg ik zelf.

Maar waar zou ik dan heen lopen met de veder lichtgewicht op mijn rug? Als je goed kijkt kun je het al zien. Veel mensen die mijn uiteindelijke foto zagen konden het niet geloven dat deze foto gemaakt is zonder na te bewerken. Je hoort het ze denken. "Ja, maar iemand kan toch niet op het water dansen?" Nee, dat kan ook niet. Ja, maar dan moet je geshopt hebben!" Nee hoor, ik heb gewoon nagedacht en photoshoppen daar doe ik niet aan. Het is altijd echt wat je bij mij ziet. Geen trucs of fotografisch bedrog.

Al hoewel? Ik maak wel gebruik van fotografisch bedrog. Ik ga uit van het principe dat als je het niet ziet, het er ook niet is. Een beetje wat Victor Mids doet met zijn tv programma Mindfuck. Ik persoonlijk vind dat erg aardig. Omdat hij laat zien hoe makkelijk de mens, of de geest, te bedriegen is. En soms doe ik dat ook met fotografie.

Eerst had Erik mij al geholpen, een cursist, om de voorbereiding te maken. Ik heb nog nooit gevraagd aan een cursist ga jij eens in je onderbroek op een tafel staan, maar eens moet de eerste keer zijn. En Erik deed het ook nog. Alleen was ik bij Erik minder galant en heb ik hem niet om mijn rug erheen gedragen. Flauw eigenlijk van mij.

En nu zie je de "grote" truc van deze foto al. Hij staat op een tafel! Jawel zo simpel kan het zijn. Mensen kunnen op tafels staan. Even de hersenen aanzetten en denken hoe iets te laten lijken wat theoretisch niet mogelijk zou moeten zijn. Zet een tafel in het water gelijk met het niveau van het water en klaar ben je. Eén probleem had ik wel voorzien, maar gelukkig was het die avond niet het geval. de waterhoogte verschilt nog wel eens. Het is het water wat door een stuwdam heen stroomt. En als men energie opwekt in de stuwdam dan verandert het water niveau qua hoogte. Gelukkig was dat die avond niet het geval.

En wonder boven wonder had ik de tafel binnen tien seconden gelijk met de water hoogte staan en zeer stabiel. Ik had erop gerekend hier wel een half uur bezig mee te moeten zijn. Misschien nog iets doen met stenen op de bodem van de rivier en kopje onder moeten gaan. Maar hij stond letterlijk en figuurlijk waterpas. Soms zit het mee. Heerlijk.

Je ziet Erik heel duidelijk naar de tafel kijken. Als of hij het zelf niet kan geloven dat hij op water staat. Nu zien jullie de tafel nog. Maar als ik de hoek verander waaronder ik fotograaf kun je de tafel nooit meer zien. Bij de hieronder staande foto zat ik tot aan mijn nek in het water. De Fuji X-T3 met één hand onder de camera vasthoudend, zodat ik met die hand kon voelen wanneer ik het water zou raken. Zo laag was de camera boven het water. En meer dan dit is het eigenlijk niet. Dat is de hele truc. Ik kan nadenken dus heb ik geen Photoshop nodig. En oh ja, ik kan ook wel een beetje fotograferen en ook daarom heb ik geen Photoshop nodig. Basis principe van dit denken is: hoek van inval is hoek van uitval.

En hier zie je dan de definitieve foto. Zelf had ik waarschijnlijk een andere gekozen, die vond ik nog sierlijker, maar Morgane de ballet juf van Argentat wilde graag deze. Daar heb ik wel rekening mee te houden. En vanaf het begin van de avond had ik al gezien dat ik stinkende mazzel had met de maan in de achtergrond. Dat komt niet heel vaak voor. Dat de maan precies daar staat waar jij hem wilt hebben. Dat zijn cadeaus van de natuur. Strik erom heen en gauw meenemen in je foto. De lucht had wat mooier met wolkjes mogen zijn, maar ja je kunt niet alles hebben. Eerst een tafel die gelijk goed staat. Een jonge dame die graag deze gekke foto wil maken, maan in de lucht en ik dan nu nog zeuren over een paar wolkjes? nee, dat doe ik niet. De ster van de avond die voor de maan staat. Ik had het niet kunnen bedenken.

Bovenstaande foto zou mijn keuze geweest zijn. Nog charmanter en sierlijker in mijn ogen. En wel lekker alles gelijk aan elkaar geschoten. Het grote voordeel van in jpg fotograferen. Als er één goed is zijn ze allemaal goed. Dus wederom zonder nabewerken. De dame op het water stond er echt. En de foto is echt zoals die gemaakt is. Zoals ik het van tevoren bedacht had. Behalve dan die ontbrekende wolkjes. Maar we zijn er nog niet. Ik moet ook nog even wat over het geplaatste licht uitleggen.

Met het grootste gemak plaats ik mijn flitsers in het water. Zandzak op het kruis van het statief en dat blijft wel staan. In dit geval om helemaal zeker te zijn twee zandzakken. En valt het om dan valt het om. Dat is dan dikke pech. Beter een flitser van 150 euro in het water dan één van 500 euro.

De foto hierboven zie je dat er op dit moment slechts 1 flitsers is gebruik voor Morgane. De intensiteit van de flitser is nog niet goed, was ik nog mee bezig. De eerste flitser zit altijd in groep A en die is altijd voor mijn hoofd onderwerp. Ik heb deze flitser later nog wel wat harder laten flitsen, maar ik heb er ook nog een tweede flitser bij geplaatst. Eén met een kwart CTO gel erop (oranje). Daarom is Morgane in de defnitieve foto iets warmer. Ballet heeft voor mij een associatie met warm. Vandaar. En ik maak de keuzes.

Als je goed kijkt naar de benen, dat deed ik wel tijdens het maken vond ik de achterkant van haar benen iets te donker. Ze lopen bijna vast in het water. Op de kade heb ik een flitser geplaatst met een blauwe gel erover heen. Blauw de kleur van de avond en ook weer een associatie met water. Kijk nog eens bij de twee grote foto's en zie wat het gedaan heeft. Dat is flitsen. Hele kleine lichtjes aanbrengen. In dit geval zo klein dat ze bijna niet waarneembaar zijn. Maar ze zijn er wel. Het moet eigenlijk niet opvallen. En zo begon ik ook deze blog. Het is het beduvelen van de waarneming. Je ziet het wel maar je neemt het niet waar. Niet als je niet heel bewust kijkt. En dat is de grote taak voor iedere fotograaf. Bewust kijken. En dan kan ik nu nog wel het verhaal afrond dat er ook drie flitsers op de brug stonden gericht. Een beetje verdeeld over de breedte van de brug. Dus de ene moest over twintig meter afstand flitsen, de andere over vijftig en nummer drie over tachtig meter. Bijna niet meer te doen, maar toch. Ieder klein lichtje helpt weer een beetje. In dit opzicht wil ik nog wel eens met sterkere flitsers dan de Cactus RF60X gaan werken. Ze zijn goed en sterk, maar voor dit soort afstanden en objecten kom ik daarmee toch flitskracht tekort.

Godox A600, hartstikke mooi. Maar ja wel 650 euro per stuk, En niet compatibel met de cactus triggers en flitsers. Dus dat doen we voorlopig nog maar niet.

En zo was dit uitleg van weer een foto die ik heb gemaakt voor de plaatselijke middenstand van Argentat. Mijn favoriet omdat de foto zo lekker simpel is. En omdat ik weer een leuk avontuur beleefd heb. Een schone ballet danseres door het water mogen tillen. Op een gegeven moment, helaas heb ik er geen foto van gemaakt, want ik zat diep in mijn concentratie, maar heb het wel waargenomen. Stonden er wel dertig mensen ons te filmen en te fotograferen terwijl we bezig waren met de opnames. Dat vond ik erg grappig. Maar het allerbelangrijkste is dat ik er weer een gave foto bij heb. Eéntje om trots op te mogen zijn.

En hopelijk kunnen jullie ook weer hier iets leren of inspiratie opdoen. Ik hoop het.

En dan misschien nog een moraal bij dit verhaal? Photoshoppen is echt niet nodig als je kunt nadenken en fotograferen.